توضیحات

درباره  ظروف ماهی سه بعدی شیشه ای رزین بیشتر بخوانید:

اَنگُمیا رزین (به انگلیسی: Resin) یا صمغ به شیره درختان گفته می‌شود که اغلب در فصل بهار از شاخه‌ها و تنه درختان خارج می‌شود.

در زبان‌های محلی در نقاط مختلف ایران این نوع صمغ با اصطلاحات مختلفی بیان می‌شود.

مثلاً در زبان محلی منطقه جیرنده (گیلان) به این نوع صمغ هنگف (Hongof) و در زبان ترکی ” جیه ” گفته می‌شود.

در قدیم از این صمغ در این منطقه برای ساختن چسب و غیره استفاده می‌گردید.

مجموعه کارهای ماهی سه بعدی که ملاحظه می کنید با متریال رزین و اپوکسی بصورت دست ساز ساخته شده است.

انواع رزین:

رزین اپوکسی

 ظروف ماهی سه بعدی شیشه ای که در تصویر میبینید با متریال رزین اپوکسی ساخته شده است .

رزین اپوکسی از تکپارها که مولکول‌های واحدی هستند و از به هم پیوستن آنها بسپارها یا همان پلیمرها که مولکول‌های بزرگ را تشکیل می‌دهند، با زنجیر کوتاه که در انتهایشان یک گروه اپوکساید قرار دارد تشکیل می‌شود. 

رزین اپوکسی در ابتدا به صورت بی‌رنگ و کاملاً شفاف بوده که با اظافه نمودن پیگمنت‌های رنگی در انواع رنگ‌ها تولید می‌گردد.

رزین اپوکسی بر اساس نوع هاردنر (سخت‌کننده) به اپوکسی‌های پلی آمین و پلی آمید دسته‌بندی می‌گردد.

سخت‌کننده‌های آمینی را معمولاً برای اپوکسی‌های بدون حلال با کاربری چسب و کفپوش یا برای کاربری‌هایی که ضخامت بالایی از مواد مد نظر است مورد استفاده قرار می‌دهند.

اما پلی آمیدها را نمی‌توان در ضخامت‌های بالا مورد استفاده قرار داد و از آن‌ها برای ضخامت‌های کمتر از ۲۰۰ میکرون به عنوان رنگ و پوشش‌های محافظتی استفاده می‌گردد.

به عبارت کلی تر می‌توان گفت اپوکسی‌های پلی آمینی به عنوان چسب و کفپوش یا در صنایع قالب سازی و تزئینی و اپوکسی‌های پلی آمیدی به عنوان رنگ‌های صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

پوشش‌های اپوکسی به دلیل ویژگی‌های خاصشان در صنایع مختلف به عنوان رنگ‌های صنعتی ضد خورندگی، کف پوش‌ها، چسب، کامپوزیت‌ها و … مورد استفاده قرار می‌گیرند.

رزین پلی استر

رزین پلی استر ماده ای است که در مجسمه‌سازی و کارهای صنعتی و تولید سنگ مصنوعی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

رزین پلی استر وقتی با هاردنر (خشک کن) مخلوط می‌گردد پس از مدتی حرارت آن بالا می‌رود و به حالت ژله در می‌آید و سپس سخت و محکم می‌گردد.

به هنگام سفت شدن پلی استر، مولکول‌ها به هم نزدیک شده و مقداری از محلول نیز تبخیر می‌گردد، در نتیجه، حجم پلی استر بعد از بستن، اندکی کاهش می‌یابد.

پلی استر سخت شده را دیگر نمی‌توان به حالت مایع برگرداند و مناسب‌ترین درجه برای کار با پلی استر، حرارت بیست درجه می‌باشد.

پلی استر مایع، بوی زننده ای دارد و اگر روزانه مقدار پنج کیلوگرم از آن مصرف شود بی‌ضرر است، ولی بیش تر از این مقدار را باید در اتاقی که تهویه می‌شود، انجام داد.

استفاده از پارافین

رزین پلی استر به بعضی اجسام مانند چوب می چسبد. برای جلوگیری از این امر می‌توانیم از پارافین یا فیلم نیز استفاده کنیم.

فیلم، مایعی است که با قلم مو بر سطح قالب زده می‌شود و پس از خشک شدن، یک لایه نایلون مانند نازک ایجاد می‌کند.

رزین پلی استر باید در جای خنک و تاریک نگهداری شود. عمر رزین در صورتی که مرغوب باشد، به دوازده ماه می‌رسد.

پلی استر بعد از بستن، محکم، غیر سمی و غیر متخلخل می‌گردد و می‌توان آن را سوهان زد یا با مته سوراخ نمود.

انواع رنگ‌های پودری را می‌توان با رزین پلی استر مخلوط نمود تا به صورت رنگین در آید. رزین پلی استر در مقابل نور تغییر رنگ نمی‌دهد.

هاردنرهای مورد استفاده در پلی استر، به دو صورت مایع و خمیری وجود دارند که کار کردن با نوع خمیری ساده‌تر است، هاردنر مایع به رنگ آب است و بوی تندی دارد.

ظروف ماهی سه بعدی را میتوانید از طریق وبسایت اوجی کالا سفارش دهید.